ماهیت عناوین نوظهور عرفی در نکاح از بعد جامعه شناختی و تطبیق آن با عقود شرعی

تقابل سنت و مدرنیته در جنبه های مختلف زندگی جامعه امروزی به وفور دیده می شود و از آن جمله ازدواج های نوظهور است. ازدواج های نوظهور ازدواج هایی هستند که به نوعی از آداب ورسوم و شکل های خاص دنیای سنت خارج شده و ماهیت نوینی به خود داده است. در این مقاله بر آن هستم که با روش تحلیلی و توصیفی و با استناد به منابع کتابخانه ای به بررسی ازدواج های نوظهور از بعد جامعه شناسی سیاسی و شرع پرداختیم. برآیند پژوهش این گونه است که ازدواج های نوظهور ازیک طرف حاصل ورود به دنیای مدرنیته که به نوعی صیغه سیاسی نیز به خود گرفته است و از طرف دیگر بسیاری از این ازدواج ها با شرع تنافی و تعارض دارد.برای حل این تعارض باید الگوهای رایج ازدواج را باید به گونه ای تغییر داد که نه پا به مدرنیته بزند که به نوعی امر نشدنی است و از طرفی بن مایه ها شرع حفظ شود؛ چراکه معیارهایی که شرع در نظر گرفته به نفع جامعه است. این الگوها عبارت اند از اینکه مقوم ازدواج که عبارت است از قصد نکاح برقرار باشد، لکن موارد خارج از این همچون از حیث دایم بودن یا موقت بودن، جعل شرط خیار و مواردی از این قبیل را به عرف و طرفین واگذار کنیم و نتیجه چنین رویکردی آزادی قراردادها در ضمن عقد است که باعث می شود میزان مسیولیت که دغدغه زوجین در دنیای فعلی است، مطابق خواستشان تغییر یابد.