نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین ارزیابی شناختی و بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

نشانگان اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان با سطح پایین بهزیستی معنوی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین ارزیابی شناختی و بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه صورت گرفته است.

این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش تمامی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بودند که در بیمارستان روان‌پزشکی ایثار اردبیل در سال 1399 بستری‌ شده بودند. نمونه پژوهش شامل 200 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود که به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون، نسخه تجدید‌نظرشده مقیاس ارزیابی تنیدگی رویلی و همکاران و پرسش‌نامه خودکارآمدی شرر و مادوکس استفاده شد؛ سپس داده‌ها با استفاده از الگو یابی معادلات ساختاری (SEM) تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها:

بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، الگوی علی رابطه بین ارزیابی شناختی، خودکارآمدی و بهزیستی معنوی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بر اساس شاخص های مختلف برازش تایید شد. ارزیابی شناختی و خودکارآمدی بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه اثر مستقیم داشت؛ همچنین ارزیابی شناختی از طریق خودکارآمدی بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تاثیر غیرمستقیم داشت (05/0>P).

نتیجه‌گیری:

ارزیابی شناختی و خودکارآمدی نقش مهمی در سطح بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ایفا می کنند و هدف‌قرار دادن این دو مولفه به‌وسیله درمان های روان شناختی می تواند در بهبود بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه موثر باشد.