بررسی تاثیر قابلیت های مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری با اثر میانجی نوآوری باز (مورد مطالعه: پارک علم و فناوری پردیس)

نوآوری در نتیجه ترکیبی از عناصر دانش در سازمان‌ها ظاهر شده و دانش به‌عنوان ماده خام اصلی برای نوآوری در نظر گرفته می‌شود. روش‌های سنتی برای نوآوری دیگر اثربخش نیست و به رویکردهای جدید همچو نوآوری نیاز است. هدف پژوهش حاضر ، بررسی تاثیر قابلیت‌های مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری با اثر میانجی نوآوری باز است که در 25 واحد‌ فناور مستقر در «پارک فناوری پردیس» واقع در شهر پردیس از استان تهران در نیمه دوم سال 1399 موردبررسی قرار گرفت. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه از نوع طیف لیکرت استفاده شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار smartpls3 و روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بررسی و تحلیل شدند. نتایج تحلیل‌ها حاکی از آن است که رابطه مثبت و قوی بین قابلیت‌های مدیریت دانش و نوآوری باز وجود دارد و نوآوری باز بر عملکرد نوآوری و عملکرد نوآوری بر نوآوری باز تاثیر دارد. ارتباط سازنده و مثبتی بین قابلیت‌های مدیریت دانش و عملکرد نوآوری در پارک فناوری پردیس ایجاد نشده است؛ در نتیجه برای اثرگذاری نوآوری در سازمان‌های دانش‌بنیان باید به قابلیت‌های مدیریت دانش پرداخت؛ همچنین در سازمان‌های نوین و دانشی انتخاب رویکرد نوآوری باز بسیار موثر و تعیین‌کننده است و باید بیش‌ازپیش به از روش‌های نرم (نوآوری) استفاده شود.