رابطه تلازمی روانشناسی «ذکر و آرامش» با رویکرد جامعه مطلوب در معرفت شناسی آیات قران کریم

بشریت برای رسیدن به آرامش به انواع اوراد و اذکار در مناسکها،آیینها، ،عرفانهای نوظهور و غیره ایمان آورده وکاملا به آن وفادار مانده اند. نتیجه ایمان به چنین اذکاری نه تنها آرامشی شکل نمی گیرد بلکه بعضی از این اذکار سبب رنج و درد و اضطراب بیشتر می شود.سرگردانی و حیرت بشریت کنونی بخاطر نداشتن راهکار درست می باشد در این مقاله ایمان آوردن به آموزه های قرانی سبب آرامش همیشگی وپایدار خواهد شد یافته های تحقیق نشان می دهد از منظر آموزه های قرانی ،آنچه را که آرامش را پایدارتر و ماندنی تر می کند علاوه بر ایمان داشتن به آموزه های قران ،عمل کردن به آرایه های روانشناسی چون احسان به خلق ، محبت به مردم و همدلی و مهربانی با مردم می باشد قران کریم در آیات متعددی سرور و شادی ناشی از نیکی و احترام و محبت به دیگران را موجب آرامش و اطمینان همیشگی بیان می کند و این نسخه تجویزی برای همه بشریت می باشد راه نجات از سرگردانی وحیرت و اضطراب علاوه برایمان داشتن به آموزه های قرانی، انجام اعمال صالحه ای چون احسان به خلق می باشد. روش تحقبق در این پژوهش به صورت کیفی است و مطالعات براساس تحقیق کتابخانه ای و استفاده از آیات قران می باشد