کارایی حشره کش های مختلف روی شته جالیز Aphis gossypii و تعیین میزان باقیمانده امامکتین بنزوات و استامی پرید روی خیار گلخانه ای

گونه های مختلف شته های گلخانه از جمله شته جالیز با مکیدن شیره گیاه، انتقال ویروس های گیاهی و کاهش کمی و کیفی محصول، سالانه خسارت زیادی را به انواع مختلفی از محصولات گلخانه ای مانند خیار وارد می سازند. به منظور بررسی کارایی حشره کش ها برای کنترل شته جالیز، آزمایشی با پنج تیمار و چهار تکرار در استان های سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی و جنوب کرمان اجرا شد. تیمارها شامل حشره کش های امامکتین بنزوات %8/4 + استامی پرید %4/6، فلونیکامید، پیریمیکارب و دیکلرووس بودند. درصد کارایی حشره کش ها 3، 7 و 14 روز پس از سمپاشی محاسبه شد. به منظور اندازه گیری باقیمانده آفت کش ها، تعداد 11 نمونه (1 نمونه از هر دو دز مختلف تیمار امامکتین بنزوات %8/4+ استامی پرید، در پنج زمان 3، 6، 8، 13و 15 روز پس از سمپاشی و 1 نمونه شاهد بدون سمپاشی) از استان آذربایجان غربی جمع آوری و به آزمایشگاه مرجع باقیمانده سموم در موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور منتقل شدند و کمی سازی مقادیر باقیمانده آن انجام گرفت. میانگین درصد تاثیر حشره کش های مورد بررسی در روز سوم به ترتیب در استان های سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی و جنوب کرمان نشان داد که تیمار امامکتین بنزوات + استامی پرید دو در هزار، با کارایی 6/4 ± 30/77، 100 و 35/2 ± 02/95 درصد بیشترین تاثیر را در کنترل شته جالیز داشت. بررسی باقیمانده سموم نشان داد که در همه نمونه ها پس از برداشت محصول، باقیمانده امامکتین بنزوات به حدی پایین بود که تشخیص کمی و کیفی آن توسط دستگاه امکان پذیر نبود. باقیمانده استامی پرید در سومین روز پس از سمپاشی در دزهای بررسی شده معادل 058/0 و 063/0 میلی گرم برکیلوگرم به دست آمد که از حد مجاز پایین تر بود.