بررسی وضعیت آموزش واحد درسی اخلاق پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و موانع موجود در اثربخشی آن

سالیان اخیر تلاش بسیاری برای ارتقای آموزش اخلاق پزشکی صورت گرفته است، اما با توجه به نوپا بودن این ساختار آموزشی، نیازمند پژوهش های بیشتری برای شناسایی و رفع مشکلات آن می باشیم. هدف این مطالعه توصیف وضعیت آموزش این واحد درسی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و موانع موجود در اثربخشی آن می باشد تا بتوان با برنامه ریزی مناسب سبب ارتقای آن شد.

نوع این پژوهش کمی-کیفی توصیفی با روش نمونه گیری سرشماری است و داده های آن از تاریخ دی 1397 تا مهر 1398 در دانشگاه علوم پزشکی تهران جمع آوری شده است. ابتدا 165 مقطع تحصیلی در دانشگاه علوم پزشکی تهران از نظر وجود واحد اخلاق پزشکی یا حرفه ای در کوریکولوم اموزشی توصیف شدند. سپس مصاحبه نیمه ساختارمند با 13 نفر از افراد موثر در آموزش این واحد درسی برای توصیف چگونگی وضعیت مدرسین-آموزش و شناسایی موانع در اثربخشی انجام شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد در 53% مقاطع از 165 مقطع تحصیلی بررسی شده در کوریکولوم آموزشی، واحد درسی اخلاق پزشکی یا حرفه ای به صورت جداگانه وجود ندارد و بیشترین پوشش آموزشی این واحد درسی در دانشکده های پزشکی، دندانپزشکی، پرستاری و مامایی صورت می گرفت. موانع موجود در اثربخشی آموزش آن، در پنج مقوله اصلی کوریکولوم آموزشی، کوریکولوم پنهان، شیوه تدریس، مدرسین و مدیریت آموزش دسته بندی گردید.

نتیجه گیری: 

نتایج نشان دادکه محتوای برنامه های درسی نیاز به بازنگری دارد و آموزش باید فراگیر باشد. ایجاد یک سازمان آموزشی منسجم و نظارت بر آموزش پنهان از دیگر موضوعاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.