بررسی تاثیر روش های کم آبیاری بر عملکرد، آب مصرفی و اجزای عملکرد برنج (رقم بینام)

با توجه به ارزش آب در کشاورزی و تهدید فزاینده کمبود منابع آب در سال های اخیر، پژوهشی در سال 1399 و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار، برای بررسی اثرات اعمال تیمارهای کم آبیاری بر اجزای عملکرد گیاه برنج (رقم بینام) در شهرستان بابلسر استان مازندران انجام شد. تیمارهای این طرح، کم آبیاری تنظیم شده (RDI) و کم آبیاری بخشی ریشه (PRD) در سه تنش خشکی 10، 30 و60 کیلوپاسکال (RDI10، RDI30، RDI60، PRD10، PRD30 و PRD60)، تیمار تامین 100 درصد نیاز آبی گیاه برنج (FID) و آبیاری غرقابی (FI1) و(FI2) بترتیب به عنوان تیمار شاهد آبیاری و شاهد علف هرز بودند. سیستم آبیاری این طرح، آبیاری نوار تیپ بود. برای اندازه گیری تنش خشکی خاک از تانسیومتر استفاده شد. تیمار آبیاری غرقابی، بیشترین عملکرد شلتوک و آب مصرفی (6442 کیلوگرم در هکتار و 10886 مترمکعب در هکتار) را داشت. کمترین عملکرد شلتوک برای تیمار RDI60 با 2998 کیلوگرم در هکتار و کمترین میزان آب مصرفی مربوط به تیمار PRD60 با 2111 مترمکعب در هکتار بود. طبق نتایج، تیمار PRD30 علی رغم 38 درصد کاهش عملکرد شلتوک، باعث کاهش 5/67 درصدی در آب مصرفی شد. در مجموع، روش کم آبیاری بخشی ریشه علاوه بر عملکرد شلتوک بالاتر نسبت به کم آبیاری تنظیم شده، موجب صرفه جویی بیشتری در مصرف آب شدند.