ارزیابی لاین های امیدبخش جو براساس عملکرد بالا و صفات زراعی مطلوب در شرایط دیم با استفاده از تکنیک های SIIG و ASIIG

این مطالعه با هدف بررسی تنوع ژنتیکی 140 لاین پیشرفته جو از نظر عملکرد و همچنین ادغام چند صفت مهم مورفولوژیکی برای ارزیابی بهترین ژنوتیپ با استفاده از شاخص انتخاب ژنوتیپ ایده آل (SIIG) و شاخص انتخاب ژنوتیپ ایده آل تعدیل یافته (ASIIG) برای معرفی و کشت لاین های مناسب در شرایط دیم انجام شدند. بیشترین ضریب تغییرات مربوط به نوع سنبله، سطح برگ پرچم، تعداد بذر در سنبله، طول پدانکل، عرض برگ پرچم و قدرت رشد اولیه بود. رگرسیون گام به گام نشان داد که قدرت رشد اولیه، وزن هزار دانه، نوع سنبله، تعداد روز تا ظهور سنبله، ارتفاع بوته، تعداد دانه در سنبله و طول برگ پرچم مهم ترین مولفه ها هستند که بر عملکرد در شرایط دیم تاثیر می گذارند. نتایج SIIG نشان داد که لاین های 4، 43، 47، 40، 70، 96، 137، 3، 57 و 45 بهترین لاین ها با بالاترین مقادیر SIIG بودند. شاخص SIIG همه لاین ها را به هفت گروه تقسیم کرد؛ میانگین عملکرد دانه لاین ها در گروه های I و II بیشتر از میانگین عملکرد ارقام شاهد و سایر گروه ها بود. مقدار ASIIG برای لاین 47، 907/0 بود که به عنوان ژنوتیپ اصلی ایده آل در نظر گرفته شد. لاین های 3، 4، 43، 45، 21، 96، 137، 40 و 54 به دلیل دارا بودن مقادیر ASIIG بالا و فاصله نزدیک از ژنوتیپ ایده آل اصلی در رتبه های بعدی قرار گرفتند. همچنین طبق نمودارهای ASIIG، لاین های 47، 3، 43، 45، 137، 96 و 40 در چارک ایده آل قرار گرفتند.