پیش بینی عملکرد تعادلی ایستا بر اساس انگیختگی و فعال سازی در چرخه بیولوژیکی روز

مقدمه و اهداف :

ساعات متفاوت روز، فاکتوری است که ممکن است بر عملکرد تعادلی تاثیر بگذارد. از‌طرفی، انگیختگی نیز در طول روز نوسان دارد. هدف تحقیق، پیش‌بینی عملکرد تعادلی ایستا بر‌اساس انگیختگی و فعال‌سازی در چرخه بیولوژیکی روز بود.

مواد و روش‌ها :

در این تحقیق، 30 آزمودنی سالم (سن= 5/0±‌21 سال) شرکت کردند. عملکرد تعادل ایستا در سه زمان 10:00، 15:00 و 20:00 اندازه‌گیری شد. تا زمانی که شرکت‌کنندگان آزمون تعادل ایستا را اجرا می‌کردند، میزان انگیختگی آن‌ها ثبت شد. برای اندازه‌گیری تعادل ایستا و انگیختگی از آزمون امتیازدهی خطای تعادل و دستگاه بیودرم استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آنووا، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند.

یافته‌ها :

یافته‌ها نشان داد عملکرد تعادل ایستا در ساعت 15:00 نسبت به 10:00 و 20:00 بهتر بود (0/05>P). رابطه بین فعال‌سازی با عملکرد تعادل ایستا معنادار بود (0/05>‌P)، در‌حالی‌که بین انگیختگی با عملکرد تعادل ایستا رابطه معناداری یافت نشد. همچنین شدت همبستگی فعال‌سازی و عملکرد تعادل ایستا در ساعت 15:00 بیشتر بود P<0/05, r=-0.46 نتایج رگرسیون نشان داد فعال‌سازی پیش‌بینی‌کننده معناداری در 3 زمان مختلف روز بود.

نتیجه‌گیری:

 به ‌نظر می‌رسد این نتایج می‌تواند شواهدی در‌زمینه جداسازی انگیختگی و فعال‌سازی به‌عنوان جنبه‌های جداگانه‌ای از کارکردهای رفتاری و فیزیولوژیکی فراهم کند. همچنین فعال‌سازی را به‌عنوان عاملی که سبب برتری تعادل ایستا در بعد‌از‍ظهر نسبت به صبح و عصر است، معرفی می‌کند.