مطالعه کاریولوژی و توان تولیدمثلی جمعیت های گونه قورباغه آبی (Pelophylax bedriagae) در نواحی شمالی و جنوبی استان خوزستان

قورباغه آبی به عنوان بخش مهمی از زنجیره غذایی در اکوسیستم ها و کنترل طبیعی آفات محسوب می شود. استان خوزستان باتوجه به تنوع اقلیمی، می تواند منطقه ای مناسب برای مطالعات زیستی دوزیستان بی دم باشد. در این راستا، در پژوهش حاضر به بررسی کاریولوژی گونه P.bedriagae و مقایسه توان تولیدمثلی، به همراه دامنه نوسان اصوات نرها در فصل تولیدمثل در نواحی شمالی و جنوبی استان خوزستان پرداخته شد. تعداد 21 نمونه قورباغه مردابی بالغ طی فصول بهار و پاییز 96-95 به صورت زنده صید و به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از کشتن نمونه ها بوسیله کلروفرم در جار بی هوازی کاریولوژی و توان تولیدمثلی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. کاریوتیپ گونه در دو جنس نر و ماده همانند دیگر گزارشات 26n= 2 و دارای کروموزوم جنسی بود که که در دو گروه 5 جفت از نوع متاسانتریک و 8 جفت از نوع ساب متاسانتریک تقسیم بندی شدند. کروموزوم های جنسی x در گروه بزرگ ترین کروموزوم و y در گروه کوچک ترین کروموزوم و هر دو نوع متاسانتریک بودند، بنابراین وجود کروموزوم جنسی و اختلاف در سایز کروموزوم ها تاییدی بر وجود دو ریختی جنسی در جمعیت گونه حاضر بود. در بخش مقایسه توان تولیدمثلی، جمعیت هر دو جنس در نواحی شمالی و جنوبی در فصل بهار دارای بیش ترین توان تولیدمثلی بودند. به علاوه افراد نر با وزن و قطر زایده پینه ای بالاتر و افراد ماده با میزان وزن بیش تر، از توان تولیدمثلی بیش تری برخوردار بودند. دامنه شدت اصوات صوتی نشان داد، نرهای نواحی جنوبی دارای میانگین شدت و دامنه اصوات بیش تری نسبت به نرهای نواحی شمالی هستند.