سیمای فرهنگی و ادبی ایران در آثار خالد حسینی

مطالعات تصویرشناسی، یکی از قلمروهای نوین ادبیات تطبیقی به شمار می آید که در آن، پژوهشگر، فرهنگ و ادب سرزمینی را در آثار یک نویسنده یا یک دوره یا مکتب بررسی می کند. خالد حسینی یکی از نویسندگان سرشناس معاصر افغانستان به شمار می آید که در آثارش کم وبیش عناصر فرهنگی ایران را به نمایش گذاشته است. پژوهش حاضر در ساحت ادبیات تطبیقی ذیل نظریه تصویرشناسی به کمک مطالعه کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام می شود. چگونگی این تاثیرپذیری ها از شخصیت ها و شهرهای ایرانی در دو رمان بادبادک باز و هزار خورشید تابان مسایل بررسی شده در این جستار است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مایه و بنیاد بسیاری از اندیشه های نویسنده، ریشه در فرهنگ و ادب ایرانی دارد. او در آثار خود تحت تاثیر فرهنگ و ادب ایرانی بوده است و اندیشه های خود را به کمک این عناصر به تصویر کشیده است. حسینی از هنر و رویکرد های ادبی شاعرانی همچون حافظ، مولانا، جامی، نظامی، فروغ فرخزاد و خواجه عبدالله انصاری بهره مند شده است و از میان شهرهای ایران نیز از تهران، مشهد و اصفهان مکرر یاد می کند. مساله مهاجرت به ایران، سینمای ایران، خوردروی پیکان ایرانی، ساختار شیعی بافت اجتماعی مردم ایران، ضرب المثل های ایرانی، آداب و رسوم مردم ایران از دیگر مواردی است که در متن دو رمان بادبادک باز و هزار خورشید تابان بدان ها اشاره شده است.