کاربرد رقیق سازی خون با حجم ثابت در جراحی قلب باز

چکیده:
مقدمه
در اعمال جراحی قلب باز با استفاده از پمپ قلبی ریوی، بدلیل خونریزی فراوان و اختلالات انعقادی ایجاد شده، عمدتا نیاز به تزریق خون آلوژن می باشد. از طرفی امروزه به دلیل عوارض و پیامدهای ناگوار تزریق خون آلوژن، سعی بر آن است که با استفاده از روش های مختلف، تا حد ممکن از تزریق خون آلوژن جلوگیری شود. یکی از این روش ها، ترانسفوزیون اتولوگ به روش رقیق سازی حاد خون با حجم ثابت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ترانسفوزیون خون اتولوگ در کاهش نیاز به خون آلوژن می باشد.
روش کار
این مطالعه کارآزمایی – بالینی در سال 1382 در بیمارستان قائم مشهد انجام شده است. تعداد یکصد بیمار تحت اعمال مختلف جراحی قلب با استفاده از پمپ قلبی ریوی و هماتوکریت بالاتر از 40% مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند و به طور یکسان با استفاده از روش فنتانیل با دوز بالا تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند. در گروه مورد قبل از بیهوشی، مقادیری از حجم خون بیمار از طریق شریان و بر اساس فرمول:هماتوکریت متوسط /33 - هماتوکریت اولیه × حجم خون تقریبی بیمار = حجم خون گرفته شده و با سه برابر حجم رینگر جایگزین گردید. خون های گرفته شده از بیمار پس از اتمام عمل جراحی و بلافاصله در ICU به بیمار تزریق گردید. در گروه شاهد همان روش معمول اجرا شده اطلاعات جمع آوری شده در پرسشنامه با آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش گردیده است.
نتایج
بین دو گروه شاهد و مورد میزان هماتوکریت 72 ساعت بعد از عمل در گروه مورد از 46.2 به 35.7 و در گروه شاهد از 43.4 به 34.1 افت نمود که اختلاف آماری معنی داری موجود نبود اما میزان نیاز به ترانسفوزیون آلوژن در گروه شاهد با اختلاف معنی داری نسبت به گروه مورد بیشتر بود که این امر حاکی از موثر بودن روش رقیق سازی حاد خون با حجم ثابت در کاهش نیاز به ترانسفوزیون آلوژن در اعمال جراحی قلب باز می باشد.
نتیجه گیری
با توجه به عوارض و پی آمدهای ناگوار تزریق خون آلوژن و با توجه به خونریزی شدید و اختلالات انعقادی در اعمال جراحی قلب باز و نیاز مبرم به تزریق خون استفاده از ترانسفوزیون اتولوگ به روش رقیق سازی حاد خون با حجم ثابت اقدام موثری در کاهش نیاز به تزریق خون های آلوژن می باشد.
زبان:
فارسی
صفحات:
89 تا 92
لینک کوتاه:
magiran.com/p249968 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!