بررسی مقایسه ای عناصر نمایشنامه در آثار نمایشی محمود دولت آبادی و سعدالله ونوس براساس دیدگاه ارسطو (مورد پژوهانه: نمایشنامه تنگنا و نمایشنامه بائع الدبس الفقیر)
ازآنجا که ساختار نمایشنامه بر پایه داستان است، هر نمایشنامه بایستی دارای ساختاری معین باشد تا خللی در داستان آن به وجود نیاید؛ بنابراین نمایشنامه ها نیز به مانند داستان ها دارای عناصری ویژه هستند که بررسی و تحلیل آن ها در پژوهش های امروزی، امری مهم تلقی می شود. پژوهش حاضر با روش تحلیلی- توصیفی به بررسی مقایسه ای عناصر نمایشنامه در دو نمایشنامه تنگنا اثر محمود دولت آبادی از نویسندگان بزرگ معاصر ایران و بایع الدبس الفقیر اثر سعدالله ونوس نمایشنامه نویس معاصر سوری، با تکیه بر دیدگاه ارسطو، می پردازد. بر اساس یافته های این پژوهش، هر دو نویسنده، نمایشنامه های خود را برمبنای یک سری اصول و عناصر نگاشته اند. در این میان، همه عناصر ارسطو در دو نمایشنامه وجود دارد مگر ریتم و آواز که جایگاه ویژه ای در نمایشنامه تنگنا ندارد اما تفاوت هایی در برخی عناصر دیگر به چشم می آید؛ آنگاه که در عنصر شخصیت، تمام شخصیت های نمایشنامه دولت آبادی، فرعی هستند؛ در حالی که نمایشنامه ونوس، دارای شخصیتی محوری است که تمامی شخصیت های فرعی پیرامون وی می گردند و همچنین نوع بیان در دو اثر متفاوت است و اینکه منظره نمایشی نمایشنامه ونوس در چند پرده آمده در حالی که کل نمایشنامه دولت آبادی در صحن خانه ای قدیمی به نمایش درآمده است.
عناصر ، نمایشنامه ، ارسطو ، تنگنا ، بائع الدبس الفقیر
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.