مطالعه تطبیقی حقوق باروری مصنوعی در ایران و انگلستان

باروری مصنوعی به عنوان یکی از روش های نوین در علم پزشکی، تغییرات عمده ای در شیوه های فرزندآوری به وجود آورده است. پژوهش حاضر درصدد است تا حقوق باروری مصنوعی در ایران و انگلستان را بررسی نماید.

مطالعه حاضر به شیوه تطبیقی و با بهره گیری از روش اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است.

ملاحظات اخلاقی: 

نگارش مقاله حاضر با مبناقراردادن اصول دقیق ارجاع دهی و استفاده از منابع فارسی و لاتین معتبر و مرتبط با بحث انجام شده است.

یافته ها: 

پذیرش حقوق باروری در فقه و حقوق بر مبنای نگرشی حکمی است و بیشتر دلایل حمایت از آن، مطابقت دادن تغییرات زمانه با تحول نهاد خانواده، حمایت از افزایش جمعیت و تلاش برای درمان مشکلات ناباروری است. در انگلیس، باورهای لیبرالی و تامین رفاه برای همه افراد حتی کودکان متولدشده از باروری مصنوعی مبنا قرار گرفته است.

نتیجه گیری:

 نظام حقوقی باروری مصنوعی انگلستان در زمینه تامین منافع عالیه کودکان، نظامی پیشرو است، اما بر عهده گرفتن سرپرستان از سوی همجنس بازان، تجاری شدن بحث باروری مصنوعی از معایب آن هستند. در ایران نیز بر عهده گرفتن سرپرستی از سوی زنان مجرد بالای سی سال می تواند چالشی برای ازدواج و فرزندآوری محسوب شود.