بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط با استفاده تجزیه مسیر و مدل های مخلوط در لاین های برتر جو
این تحقیق به منظور بررسی پایداری عملکرد و تعیین سهم برخی از صفات مورفو-فنولوژیکی در اثر متقابل ژنوتیپ × محیط در جو انجام شد. به همین منظور، 20 ژنوتیپ طی دو سال زارعی 99 - 1397 در پنج ایستگاه تحقیقاتی واقع در مناطق گرم کشور در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه پایداری با استفاده از دو مجموعه از آماره های پارامتری و پارامترهای مبتنی بر روش REML/BLUP انجام شد. نتایج روش های پارامتری با استفاده از شاخص انتخاب ژنوتیپ ایده آل (SIIG) ادغام شدند. داده های مورفو-فنولوژیک با استفاده از مدل تجزیه مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. زمان ظهور سنبله، زمان رسیدگی، ارتفاع بوته و وزن هزاردانه به عنوان مهمترین صفات متوالی برای عملکرد دانه (Y) در نظر گرفته شدند. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص شد ژنوتیپ های شماره ی G6، G2، G3، G5، G13، G17، G11 و G12 با عملکرد دانه بالاتر از متوسط کل جزء ژنوتیپ های پایدار بودند. علاوه بر این، آماره های مبتنی بر مدل BLUP نیز ژنوتیپ های شماره ی G20، G6، G2، G3، G11، G12 و G17 را به عنوان ژنوتیپ های برتر از نظر عملکرد دانه و پایداری آن از سایر ژنوتیپ ها متمایز نمودند. در کل لاین های شماره ی G6، G3 و G11 که در هر دو روش برتر بودند انتخاب شدند. نتایج تجزیه مسیر صفات مختلف و عملکرد دانه نشان داد زمان ظهور سنبله دارای ارتباط مثبتی با عملکرد دانه بوده به طوری که جهت بهبود پتانسیل عملکرد جو در مناطق گرم کشور، تاکید بر گزینش برمبنای ظهور سنبله دیرتر ضروری به نظر می رسد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.