بررسی شیوع چاقی و اضافه وزن در دانش آموزان 14-7 ساله شهر اهواز

چاقی کودکان در دهه های اخیر در جهان و به ویژه در کشورهای توسعه یافته رو به افزایش داشته و توجه به عوارض آن سبب برنامه ریزی های وسیع برای پیشگیری شده است. این مطالعه در سال 1380، با هدف تعیین شیوع چاقی و اضافه وزن در دانش آموزان 14-7 ساله شهر اهواز و بررسی بالینی دانش آموزان چاق انجام شده است. چاقی بر اساس شاخص توده بدن یا BMI بزرگتر یا مساوی صدک 95 برای سن و جنس و یا BMI>30 (هر کدام کوچکتر باشد) در نظر گرفته شد. مواردی که صدک 95< BMI < صدک 85 داشتند دارای اضافه وزن محسوب گردیدند. نمونه گیری به روش خوشه ایدر 4 منطقه آموزش و پرورش شهر اهواز انجام شد. نتیجه بررسی 4793 دانش آموز نشان داد که شیوع چاقی 2.2% و اضافه وزن 6% می باشد از بین کودکان چاق 57.4% دختر و 42.6% پسر بودند. بیشترین شیوع در سنین 14-12 سالگی مشاهده شد. در بررسی بالینی کودکان چاق بر اساس شرح حال و معاینه، در 66.7% موارد حداقل یکی از والدین چاق بودند و 73.1% سابقه دیابت را در حداقل یکی از افراد درجه اول خانواده داشتند. 63.9% عادت به مصرف تنقلات پر کالری داشتند و 92.6% در ساعات زنگ تفریح مدرسه از این مواد استفاده می کردند. فعالیت فیزیکی قابل توجه (حداقل نیم ساعت در روز فعالیت از نوع متوسط تا شدید) فقط در 8.3% این کودکان گزارش شد. 76.8% کودکان چاق روزانه حداقل 6-3 ساعت به تماشای تلویزیون مشغول بودند. در معاینه در هیچ مورد علائمی به نفع بیماری اندوکرین یافت نشد. 25.9% این کودکان ژنووالگوم (زاویه دار شدن اندام تحتانی به سمت داخل در ناحیه زانو) داشتند و در 31.5% آنها پرفشاری خون از نوع سیستولیک مشخص گردید. بر اساس نتایج به نظر می رسد شیوع چاقی در منطقه ما در مقایسه با سایر کشورها هنوز پایین است ولی جهت پیشگیری ضروری است که در ابتدا مربیان بهداشت مدارس و بعد والدین کودکان در این زمینه آموزش ببینند. هم چنین غربالگری از نظر پرفشاری خون در کودکان چاق توصیه می شود.