شریعت و نجات از دیدگاه پولس

سخنان متناقض پولس درباره شریعت درنامه هایش، متفکران را به بحث در این باره وا داشته است. مساله این است که پولس با آنکه خود، فریسی متعصب و شریعت مداری بوده و اعتقاد داشته که شریعت روحانی و مقدس است و همه -شریعت باید انجام شود، موضوع آزادی از شریعت را مطرح می کند و تصریح می کند که هیچ کس با اعمال شریعت پاک و درستکار شمرده نمی شود. در اینجا این سوال مطرح می شودکه اگرکسی با اعمال شریعت پاک و درستکار شمرده نمی شود، پس چرا خداوند شریعت را عطا کرد؟ به نظر می رسد راز نگاه منفی پولس به شریعت در پاسخ او به این سوال نهفته است. پولس معتقد است که اعمال شریعت، ثمره ایمان و نشانه نجات هستند ولی بدون ایمان نجات بخش نبوده بلکه سبب محکومیت و هلاکت ابدی می شوند و غضب الهی را بیشتر برمی انگیزند. بنابراین او، دراین باره که چگونه انسان می تواند پاک و درستکار شمرده شود و نجات یابد، همواره گفته است: «از طریق مسیح» و «نه به وسیله اعمال شریعت». بحث پولس در اینجا علیه شریعت نبوده، بلکه بحثی بسیار خاص و نیازمند تبیین است. در این مقاله به بررسی دیدگاه پولس درباره شریعت و رابطه آن با نجات به روش توصیفی- تحلیلی پرداخته می شود.