بررسی تاثیر دوز بالای تستوسترون انانتات بر هیستومورفولوژی غده تیروئید در موش صحرایی

ورزشکاران به منظور تقویت عضلات و تحرک رفتاری از مقدار زیاد تستوسترون انانتات (TE) به عنوان یک داروی محرک استفاده می کنند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد که غلظت بالای تستوسترون در پلاسما بر فعالیت طبیعی و میزان ترشح هورمونهای غده تیروئید و احتمالا بر هیستومورفولوژی این غده اثر دارد. لذا در تحقیق حاضر، تاثیر دوز بالای تستوسترون انانتات بر هیستومورفولوژی غده تیروئید در موشهای صحرایی نر بالغ مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 40 موش صحرایی نر بالغ از نژاد چارلز ریور در 5 گروه تقسیم بندی شدند. 1- گروه کنترل بدون تزریق و یا عمل جراحی 2- گروه گنادکتومی دریافت کننده دارو (5 میلی گرم - به ازای هر 100 گرم وزن بدن بصورت تزریق داخل صفاقی و هفتگی به مدت 8 هفته) 3- گروه گنادکتومی شده دریافت کننده حجمی مساوی از حلال دارو (روغن زیتون) 4-گروه گنادکتومی نشده دریافت کننده دارو 5- گروه دریافت کننده حلال دارو. 60 روز پس از شروع آزمایش، نمونه های سرم جهت انداره گیری میزان هورمون تستوسترون و نمونه های بافتی از غده تیروئید جهت مطالعات هیستومورفولوژی با رنگ آمیزی H&E تهیه گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت سرمی هورمون تستوسترون در گروهای دریافت کننده دارو نسبت به گروه کنترل و شاهد به وضوح در سطح بالاتری بود (P<0.001) قطر فولیکولهای غده تیروئید و تعداد سلولهای فولیکولی در گروه های دریافت کننده تستوسترون انانتات افزایش و قطر سلولهای فولیکولی در گروه های دریافت کننده تستوسترون انانتات افزایش و قطر سلولهای فولیکولی کاهش معنی دار(P<0.05) نسبت به گروه کنترل داشت. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که دوز بالای تستوسترون انانتات هر چند سبب افزایش تعداد سلولهای ترشح کننده هورمون تیروئید می شود، اما با توجه به اندازه سلولها موجب کاهش فعالیت آنها می گردد.