نقش نظم در رابطه زوجین در استحکام عشق زناشویی

سبک زندگی اسلامی، خانواده محور است و استحکام عشق در رابطه زناشویی، اصلی مهم در پایداری خانواده است. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش نظم در رابطه زوجین در استحکام عشق در زندگی زناشویی صورت گرفته است. پژوهش به روش همبستگی انجام شده است. ابزار پژوهش ترکیبی از پرسشنامه استاندارد عشق استرنبرگ (1989) و پرسشنامه محقق ساخته سنجش نظم در رابطه زوجین بوده است. جامعه آماری شامل تمامی زنان و مردان متاهل شهر تهران بوده که از بین آنان 384 نفر بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 26 استفاده شده است. نتایج رگرسیون چند متغیر نشان داد که 59درصد از کل تغییرات استحکام عشق زناشویی از بین چهار مولفه نظم خرد به ترتیب توسط سه مولفه همدلی، هم فکری و همگامی مشترک در رابطه زوجین پیش بینی می شود و مولفه هم بختی مشترک در پیش بینی تغییرات عشق نقشی نداشته است. بنابراین برای کاهش آسیب های خانواده از جمله طلاق و روابط فرازناشویی، سیاست گذاران، برنامه ریزان و هم چنین مشاوران خانواده در ارایه برنامه های آموزشی و درمانی، با تمرکز بر افزایش هم فکری، همگامی و همدلی همسران در خانواده، می توانند زمینه استحکام عشق زناشویی را فراهم سازند و از این طریق با افزایش صمیمیت، شور و تعهد در رابطه همسران به تحکیم و تعالی خانواده کمک نمایند.