بررسی هیستوپاتولوژیک سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های التهابی در ضایعات آندومتریوز: یک مطالعه مورد-شاهدی

آندومتریوز یک اختلال زنان و زایمان چندوجهی است که توسط یک فرآیند التهابی مزمن خوش خیم وابسته به استروژن تعریف می شود که در آن غدد آندومتر و بافت های استروما مانند در خارج از حفره رحم قرار دارند. این بیماری حدود 10-2% از تمام زنان را تحت تاثیر قرار می دهد.

هدف از این مطالعه بررسی تعداد و تنوع سلول های بنیادی مزانشیمی و عوامل التهابی در ضایعات آندومتریوز بود.

10 نمونه آندومتر طبیعی و آندومتر اوتوپیک به عنوان گروه شاهد و 10 نمونه خارج از رحم به عنوان گروه مورد بررسی شدند. برای ارزیابی سلول های استرومایی و سلول های التهابی از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین استفاده شد. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای نشان دادن وجود آنتی ژن هسته سلولی در حال تکثیر (PCNA+) در ضایعات انجام شد. سلول ها هضم و در آزمایشگاه برای مطالعه تکثیر سلولی کشت داده شدند. تعداد سلول ها و عروق با   نرم افزار Image J شمارش و تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار Prism انجام شد.

تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تعداد سلول های استرومایی و تعداد عروق در بافت نابجا نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری زیاد است (001/0 > p). همچنین تعداد سلول های التهابی شامل نوتروفیل ها، مونوسیت ها، لنفوسیت ها و ماکروفاژها در گروه اکتوپیک بسیار بیشتر از گروه کنترل بود (005/0 > p).

با افزایش تعداد رگ های خونی، جریان خون افزایش یافته و مهاجرت سلولی به بافت ها تسهیل می شود. تجمع سلول های التهابی، به ویژه ماکروفاژها، هم رشد سلول های بنیادی را تحریک می کند و هم با ایجاد یک فرآیند التهابی به کاشت سلول ها کمک می کند.