ارزیابی فراوانی و موقعیت دندان های اضافه در کلاس های مختلف مال اکلوژن در یک جمعیت بیماران مراجعه کننده به مطب خصوصی ارتودنسی در شمال ایران در طی سال های 1385 تا 1400

هایپردنشیا به وجود دندان های اضافه (ST) در مرحله شیری یا دایمی گفته می شود که می تواند منجر به انواع مشکلات دندانی، اکلوژن و زیبایی شوند. این مطالعه با هدف ارزیابی فراوانی و موقعیت ST در کلاس های مختلف مال اکلوژن در یک جمعیت بیماران مراجعه کننده به مطب خصوصی ارتودنسی در طی سال های 1385 تا 1400 در شمال ایران، انجام پذیرفت.

مواد و روش ها:

 این مطالعه مقطعی، از سال 1385 تا 1400 در شهر ساری انجام شد. در مجموع، 4873 پرونده از بیماران بررسی شد. ویژگی های ST و کلاس های مال اکلوژن با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک، لترال سفالومتری و عکس های داخل دهانی ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 و هم چنین آزمون های کای اسکویر، من ویتنی، کروسکال- والیس و دقیق فیشر انجام شد.

یافته ها: 

از 4873 پرونده، 36 بیمار (0/74 درصد) دارای ST بودند. این افراد شامل 21 زن (58/3 درصد) و 15 مرد(41/7 درصد) با میانگین سنی 10/76±23/39 سال بودند. فراوانی ST با جنسیت، کلاس مال اکلوژن و نوع دندان ارتباط معنی داری نداشت (به ترتیب 0/317P=، 0/02P= و 0/18P=). ارتباط آماری معنی داری بین ST و جهت (یک طرفه یا دو طرفه بودن)، مال اکلوژن، نوع فک (ماگزیلا یا مندیبل) و سمت فک (چپ یا راست) مشاهده شد (0/001<p).

توزیع ST به طور قابل توجهی با مال اکلوژن، نوع و سمت فک مرتبط بود. با این حال مطالعات تکمیلی در این زمینه برای ارایه بهترین روش های درمانی به بیماران مورد نیاز است.