مقایسه روش اختلاط به کمک رزونانس امواج صوتی در تهیه کوکریستال های پرانرژی با سایر روش ها

توسعه و اصلاح خواص مواد پرانرژی یکی از مهم ترین حوزه های تحقیقاتی ده های اخیر است. یکی از روش های معرفی شده در این راستا، مهندسی مولکولی از روش کوکریستالیزاسیون است. چندین روش برای سنتز کوکریستال های پرانرژی تاکنون گزارش شده است از جمله، تبخیر آهسته حلال، حلال/ ضد حلال، آلتراسونیک و امواج صوتی. لیکن افزایش مقیاس روش های سنتز مبتنی بر کوکریستالیزاسیون یکی از چالش های مهم در این حوزه است. اخیرا نتایجی در مورد افزایش مقیاس و توسعه کوکریستال ها با استفاده از فناوری اختلاط به کمک رزنانس امواج صوتی (RAM) منتشرشده است. به عنوان مثال، کوکریستال HMX Cl-20: به کمک همین روش، در فرکانس بالا و در حضور مقدار کمی از حلال، از کوفورمرهای اولیه سنتز شده است. این روش مزایای بسیار زیاد دیگری در فرایندهای مواد پرانرژی دارد از جمله می توان به ایمنی بالای روش، افزایش مقیاس، افزایش سرعت اختلاط، یکنواختی بالا در اختلاط، پرهیز از آسیب به ساختار کریستالی مواد و اختلاط بدون هیچ گونه محدودیت از لحاظ ویسکوزیته را نام برد. همچنین تحقیقات نشان داده که اختلاط به کمک رزونانس امواج صوتی یک بستر جدید بالقوه برای فرایندهای کوکریستالیزاسیون است.