بررسی الگوی اجرای سیاست های گردشگری حلال در ایران

گردشگری حلال نوعی از گردشگری است که مطابق با موازین دینی مسلمانان گسترش می یابد. خط مشی و سیاست گذاری در حوزه گردشگری حلال در ایران مورد توجه قرار نگرفته و این خلاء به عینه در برنامه ریزی های حوزه گردشگری حلال ملموس است. هدف پژوهش، بررسی الگوی اجرای سیاست گذاری گردشگری حلال در ایران در راستای جذب گردشگر مسلمان به اندازه ی ظرفیت های خود است.

روش ها:

 از روش (کیفی و کمی) در جامعه خبرگان آگاه به سیاست گردشگری حلال بر اساس نمونه 30 نفری استفاده شده است. با توجه به اینکه در این پژوهش به بررسی تجربیات واقعی افراد پرداخته شد از روش پدیدارشناسی (استقرایی) دربخش کیفی استفاده گردید. پس از مصاحبه با کارشناسان این حوزه و استفاده از روش مصاحبه کلایزی مضامین اصلی و فرعی در خصوص سیاست گذاری ها گردشگری نیز احصا شد. همچنین در بخش کمی مضامین اصلی و فرعی در قالب پرسشنامه توسط 133نفر از اساتید و اعضاء هیات علمی این حوزه مورد بازبینی قرار گرفت.

گردشگری حلال در ایران مبتی بر جایز بودن خط مشی گردشگری حلال در ایران، تاثیر ماهیت خط مشی، تاثیر عوامل مربوط به مجریان، موانع بر سر اجرای الزامات، نحوه اجرا، نقش و ارتباط جامعه با موضوع طراحی الگو، اجرا و نقش عوامل تدوین و برداشت از گردشگری حلال در ایران تایید شده است.

نتیجه گیری: 

به لحاظ غنای فرهنگی، تاریخی و اجتماعی و نیاز بشر به گردش، تفریح و مطابق با موازین اسلامی، الگوها و سیاست گذاری گردشگری حلال در ایران مفید خواهد بود.