بررسی و تبیین نقش دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در کنترل تهدیدات سایبری

دیپلماسی در تاریخ سیاسی جهان پیشینه ای دیرینه دارد. گرایش به قدرت و حفاظت از منافع و وحشت از جنگ و پیامد های ناگوار آن در ایجاد و توسعه روابط دیپلماسی تاثیرگذار بوده است. از سویی دیگر قابلیت ها و امکانات فضای سایبر سبب شده است تا در قرن بیست و یکم بسیاری از کشورها برای تسهیل اداره امور جوامع خود استقبال زیادی به منظور بهره گیری از این فضا از خود نشان دهند و این فضا ضمن ایجاد فرصت، می تواند خطرات جبران ناپذیری را برای دولت ها به وجود آورد که فضای سایبری جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. این پژوهش با هدف بررسی نقش دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در کنترل تهدیدات سایبری انجام شده است از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش 258 نفر و تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 100 نفر تعیین شده است. با استناد به منابع کتابخانه ای و پژوهش میدانی و بر اساس تجزیه وتحلیل پرسشنامه ها، یافته های تحقیق بیانگر این است که دیپلماسی رسمی جمهوری اسلامی ایران با استفاده از معاهدات دو یا چند جانبه سایبری می تواند موجب کاهش اثر تهدیدات سایبری بر علیه منافع ملی شود و دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران موجب تنویر افکار عمومی در سطح بین الملل گردیده و با توجه به گستردگی فضای سایبر در تمامی نقاط جهان، دولتمردان کشورهای معاند جمهوری اسلامی ایران را برای اقدام علیه منافع کشور، درتنگنا قرار دهد.