مدل بندی صریح ساختار وابستگی برای تحلیل بیزی داده های بقای فضایی: برآورد خطر نسبی مبتلایان سرطان پروستات

معمولا برای مدلبندی رابطه بین متغیر پاسخ با مشاهدات وابسته فضایی و متغیرهای تبیینی، از مدل هایی با اثرات تصادفی فضایی استفاده می شود. در بسیاری از زمینه های کاربردی برخی از متغیر های تبیینی مدل نیز وابسته اند و بسته به نوع وابستگی آنها، استنباط آماری مدل های با اثرات تصادفی و کاربرد آنها پیچیده می شود. زیرا متغیر های تبیینی، اثرات تصادفی و عبارت خطای مدل در توضیح تغییر پذیری متغیر پاسخ در رقابت با یکدیگر هستند. در این مقاله به منظور حل این مسیله، روشی برای مدل بندی و تحلیل داده های بقای فضایی پیشنهاد می شود که در آن به جای به کارگیری اثرات تصادفی فضایی در مدل، وابستگی فضایی مشاهدات به طور صریح در توابع چگالی، بقا و خطر منظور می شود و بر اساس آنها توابع درستنمایی وابسته فضایی محاسبه و برای استنباط آماری مدل مورد استفاده قرار می گیرد. سپس در یک مطالعه شبیه سازی برآورد بیزی اثرات متغیرهای تبیینی در مدل با استفاده از الگوریتم متروپولیس-هستینگز تطبیقی محاسبه و مورد ارزیابی قرار می گیرند. آنگاه نحوه کاربست روش ارایه شده را برای تحلیل داده های بیماران مبتلا به سرطان پروستات نشان داده و خطر نسبی مرگ بیماران با رهیافت بیزی برآورد می شود. در انتها بحث و نتیجه گیری ارایه خواهد شد.