افزایش راندمان تکثیر مصنوعی مولدین تاسماهی ایرانی با استفاده از پارامترهای خونی

در سال های اخیر عوامل متعددی از قبیل صید بی رویه، احداث سد، آلودگی آب دریا و رودخانه های محل تخمریزی طبیعی، سبب کاهش شدید جمعیت ماهیان خاویاری دریای خزر شده است. لذا تولید حاصل از فعالیت های آبزی پروری و تکثیر مصنوعی ماهیان خاویاری افزایش یافته است. برخلاف روند معمول فعلی، تنها از روی درصد سیالیت تخمک ها و قطبیت هسته تخمک، نمی توان در مورد آمادگی کامل مولد برای طی موفقیت آمیز مراحل بعدی تکثیرمصنوعی قضاوت درستی ارایه نمود. از این رو هدف مقاله حاضر، بکارگیری مقادیر فاکتورهای خونی مولدین همراه با سایر روش های معمول، برای تعیین آمادگی کامل مولد و افزایش راندمان تکثیر مصنوعی مولدین تاسماهی ایرانی می باشد. لذا تعداد 30 قطعه ماهی مولد تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) انتخاب و شاخص های خونی شامل میانگین گلبول قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت، آلبومین سرم و گلبول سفید به همراه وضعیت تخمدان و تخمک ها مورد بررسی قرار گرفتند.