تحلیل روند تغییرات توسعه کشاورزی در بین استان ها

برنامه ریزی آمایشی توسعه کشاورزی و تدوین سناریوهای آینده توسعه منطقه ای در بخش کشاورزی، مستلزم شناخت روند تغییرات در تفاوت های توسعه کشاورزی بین استان ها است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تحلیل روند تغییرات توسعه کشاورزی در بین استان ها انجام شد. به این منظور با تدوین 49 شاخص توسعه کشاورزی و با استفاده از داده های دو دوره زمانی 1390 و 1398 روند توسعه کشاورزی در 31 استان ارزیابی شد. روش شناسی این تحقیق مبتنی بر ترکیب مجموعه ای از شاخص های انفرادی در شاخص ترکیبی نهایی مبتنی بر وزن دهی به روش تحلیل مولفه های اصلی و محاسبه انحراف از مقدار بهینه است. در نهایت، به منظور سطح بندی استان ها از نرم افزار ArcGIS10.2 استفاده شد. نتایج نشان داد در هر دو دوره 1390 و 1398، استان های گیلان، فارس، اصفهان، خراسان رضوی و تهران پنج استان اول بودند، در حالی که در سال 1390، به ترتیب استان های سمنان، زنجان، کردستان، هرمزگان و بوشهر و در سال 1398 استان‎های بوشهر، چهارمحال و بختیاری، ایلام، هرمزگان و کهگیلویه و بویراحمد در رتبه های آخر بودند. همچنین، توسعه کشاورزی در اغلب استان ها در سال 1398 نسبت به سال 1390 کمتر بوده است. بر اساس نتایج سطح بندی استان ها سه سطح توسعه کشاورزی پایین، متوسط و بالا شناسایی شد. بنابراین، لازم است توسعه بخش کشاورزی به خصوص در استان های با سطح توسعه پایین مورد توجه بیشتر سیاست گزاران، برنامه‎ریزان و متولیان توسعه کشور قرار گیرد.