شرایط و آثار مجازات های تبعی در سیاست کیفری تقنینی ایران

در آموزه‌های اسلامی و جرم‌شناسی، مجازات هدف اصلی نمی‌باشد، بلکه یک وسیله بازدارنده نسبت به مجرم و اشخاص دیگر است. بنابراین مهم‌ترین هدف از اعمال مجازات تبعی علاوه بر مجازات اصلی و تکمیلی، جلوگیری از خطر تکرار جرم در جامعه برای مرتکبین جرایم مهمی است که بیم این وجود دارد که در آینده نیز به سمت ارتکاب جرم روی‌آورند.  بدین ترتیب مقنن با پیش‌بینی کیفرهای تبعی در قانون که مهم‌ترین آن محرومیت از حقوق اجتماعی است از این طریق به سمت پیشگیری از تکرار جرم و حمایت از جامعه نقش موثری ایفا نموده است. هدف از این پژوهش، ضرورت استفاده از نظریات فقها و حقوقدانان در موضوع جرم و مجازات به خصوص مجازات تبعی بوده که با تبیین مسایل مختلف و مرتبط با این موضوع و رفع ابهام‌های موجود در شرایط و آثار مجازات‌های تبعی در سیاست کیفری تقنینی ایران است.

 پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است.

مهم‌ترین شرایط تحمیل مجازات‌های تبعی می‌توان به وابستگی به مجازات اصلی، قانونی و الزامی بودن آن و محدودیت زمانی اشاره کرد و آثار مجازات‌های تبعی عبارتند از: تاثیرپذیری از اجرای محکومیت اصلی، تاثیرپذیری از مرور زمان، تاثیرپذیری از گذشت، تاثیرپذیری از عفو و آزادی مشروط،  محکومیت موثر کیفری و اعاده حیثیت است.