دستورالعمل تناسب سامان عرفی مرتع برای گردشگری (مطالعه موردی مرتع لار آبسر مازندران)
گردشگری در سامان عرفی یکی از کارکردها و خدمات مرتع است که از انظار مغفول مانده است. در این پژوهش معیارها و شاخص های تناسب مرتع برای گردشگری با تاکید بر قابلیت های سامان عرفی تدوین و مرتع لار آبسر واقع در استان مازندران در خلال سال های 1398 و 1399 به صورت موردی بررسی شد. یافته های این تحقیق سبب خواهد شد تا سامان عرفی نیز به عنوان یک جذابیت برای گردشگری موردتوجه ویژه قرار گیرد و مرتع دار نیز برای توسعه صنعت گردشگری در درون مرتع تلاش نماید. تاکنون در تدوین شاخص ها و معیارهایی که نشان دهنده تناسب سامان عرفی مرتع برای گردشگری باشند، جذابیت های سامان عرفی مرتع مورد توجه قرار نگرفته است. این پژوهش با تمرکز بیشتر روی این مبحث می پردازد و با مروری بر تحقیقات سایر محققان، مشاهدات میدانی و مصاحبه با مرتعداران و گردشگران افق جدیدی در مرتعداری کشور می گشاید. نتایج نشان داد دستورالعمل ارایه شده با در نظر گرفتن جنبه های زیرساختاری، مسایل محیطی اکولوژیکی و عوامل اقتصادی و اجتماعی مناسب به نظر می رسد و مرتع لار آبسر نیز از پتانسیل کافی برای گردشگری در سامان عرفی برخوردار است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.