نقش سرمایه اجتماعی بر رفتار حفاظت از مرتع در میان دامداران منطقه سارال در استان کردستان

مراتع یکی از منابع مهم تجدیدپذیر است که نقش اساسی در حفظ و پایداری محیط‏ زیست، منابع آب و خاک و تامین معیشت جوامع روستایی دارد. اما در چند سال های گذشته، به ‏دلیل چرای بی رویه، بسیاری از مراتع به ‏شدت در معرض فرسایش و نابودی قرار گرفتند. بنابراین، یکی از راهکارهای مهم جهت حفاظت از مراتع که در تحقیقات گذشته کمتر به آن توجه شده است، تغییر رفتار دامداران به سوی رفتارهای دوستدارانه در محیط است. بنابراین، ایده اصلی این پژوهش کشف عوامل تعیین کننده در بکارگیری رفتار حفاظت از مرتع در میان دامداران غرب ایران بود. بنابراین، این پژوهش با هدف کلی  نقش سرمایه اجتماعی بر رفتار حفاظت از مرتع در میان دامداران انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دامداران منطقه سارال در استان کردستان بود که به روش نمونه‏ گیری چندمرحله ‏ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه ‏ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج این پژوهش نشان داد که دامداران مطالعه شده رفتارهای حفاظت از مرتع را به خوبی انجام نمی‏ دهند. علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد سرمایه اجتماعی (هنجار اجتماعی، آگاهی اجتماعی، کنش جمعی، انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی) قادر است 65/2 درصد از رفتار حفاظت از مرتع را تبیین نماید. در این راستا به سیاست‏گذاران این حوزه پیشنهاد می ‏شود با تشکیل تعاونی‏ ها و برگزاری دوره‏‏ های آموزشی در زمینه حفاظت از مرتع از تخریب بیش‏ از حد آن جلوگیری نمایند.