نقش میانجی گر هوش هیجانی در رابطه بین صفات شخصیت و ثبات ازدواج در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره خانواده شهر تهران در سال 1399: یک مطالعه توصیفی

ویژگی های شخصیتی عاملی مهم در ثبات ازدواج است. نقش مدیریت هیجانات در این ثبات بی بدیل است. هدف، تعیین نقش میانجی هوش هیجانی بین صفات شخصیت و ثبات ازدواج در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره خانواده شهر تهران در سال 1399 بود.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی است. جامعه آماری، کلیه متاهلین مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 2 و 5 تهران بودند که با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 345 نفر مرد و زن، در سال 1399 انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های بی ثباتی ازدواج Edwards و همکاران، هوش هیجانی Bradberry-Greaves و فرم تجددید نظر شده مقیاس شخصیت NEO-FFI بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد ضریب مسیر بین هوش هیجانی و ثبات ازدواج، مثبت و معنادار است (010/0>p، 376/0=β). هم چنین، از بین صفات شخصیت ضریب مسیر کل بین روان رنجورخویی (010/0>p، 397/0=β) با ثبات ازدواج منفی و توافق پذیری (010/0>p، 211/0=β) و برون گرایی (010/0>p، 244/0=β) با ثبات ازدواج مثبت و معنادار بود. هم چنین، ضریب مسیر غیرمستقیم بین روان رنجورخویی (010/0>p، 133/0=β) با ثبات ازدواج منفی و توافق پذیری (010/0>p، 062/0=β)، برون گرایی (010/0>p، 116/0=β) و وظیفه شناسی (010/0>p، 046/0=β) با ثبات ازدواج مثبت و معنادار بود.

نتیجه گیری: 

هوش هیجانی رابطه بین روان رنجورخویی و ثبات ازدواج را به صورت منفی و رابطه بین سه عامل برون گرایی، وظیفه شناسی و توافق پذیری و ثبات ازدواج را به صورت مثبت و معنادار میانجی گری می کند. برگزاری کارگاه هایی برای شناخت ویژگی های شخصیتی و مهارت های هوش هیجانی می تواند منجر به افزایش ثبات خانواده گردد.