نقش میانجی متغیرهای دموگرافیک در ارتباط بین رفتارهای پرخطر با اچ آی وی/ ایدز در مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماری های رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1399: یک مطالعه توصیفی

اچ آی وی/ ایدز بیماری نوپدیدی است که رابطه تنگاتنگی با رفتارهای پرخطر دارد و گروه های مختلف سنی، جنسی، نژادی، فرهنگی، طبقات اجتماعی و اقتصادی را تحت تاثیر قرار داده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی متغیرهای دموگرافیک در ارتباط بین رفتارهای پرخطر با اچ آی وی/ ایدز بود.

این مطالعه توصیفی با استفاده از روش سرشماری بر روی 3838 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره بیماری های رفتاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1399 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها نرم افزار کشوری ثبت مشاوره بیماری های رفتاری شامل متغیرهای دموگرافیک و رفتارهای پرخطر در دو گروه اچ آی وی/ ایدز شناسایی شده مثبت و منفی بود. از مدل سازی معادلات ساختاری جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

بر اساس مدل نهایی، متغیرهای دموگرافیک 46/13 درصد از موارد ابتلاء به بیماری را تبیین می کنند، اما رفتارهای پرخطر 40/44 درصد از موارد ابتلاء را تبیین می کنند. پس قدرت تبیین متغیرهای دموگرافیک در ابتلاء به بیماری نسبت به رفتارهای پرخطر پایین تر است، بنابراین متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند. رابطه بین متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و اچ آی وی/ ایدز از لحاظ آماری معنادار بود (001/0>p).

بر اساس یافته های مطالعه حاضر، متغیرهای دموگرافیک نقش میانجی ندارند و با توجه به معنادار بودن ارتباط متغیرهای دموگرافیک با رفتارهای پرخطر و هم چنین با ایدز، لذا متغیرهای دموگرافیک نقش مخدوش کننده دارند. بنابراین برنامه های آموزشی مستمر در زمینه پیش گیری و کنترل رفتارهای پرخطر، در کاهش بروز ایدز بسیار کمک کننده خواهد بود.
واژه های کلیدی: نقش میانجی، رفتارهای پرخطر، متغیرهای دموگرافیک، اچ آی وی/ ایدز، مراکز مشاوره