تاثیر تمرین ادراکی-حرکتی و ذهن آگاهی بر عملکرد تکلیف پرتابی و حافظه کاری فضایی کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعال

هدف پژوهش تعیین اثر تمرین ادراکی-حرکتی و ذهن آگاهی بر عملکرد تکلیف پرتابی و حافظه کاری فضایی کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی بود. پژوهش به لحاظ روش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایشی و یک گروه شاهد بود. در این پژوهش 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی با میانگین سنی 5/9 سال به روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند که به روش تصادفی در دو گروه تجربی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. آزمون کرسی بلک و آزمون تکلیف پرتابی (امتیاز)، به عنوان پیش آزمون از شرکت کنندگان گرفته شد. مداخله گروها به مدت چهار هفته، هر هفته دو جلسه، و هر جلسه یک ساعت انجام شد، پس آزمون مشابه پیش آزمون از متغیرهای وابسته انجام شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون آنکوا و تحلیل واریانس مرکب (3 گروه *2 عامل زمان) با اندازه های مکرر و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای یافتن محل تفاوت ها بین گروه ها استفاده و سطح معناداری (05/0> p) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تمرین ادراکی- حرکتی و ذهن آگاهی بر حافظه کاری فضایی و عملکرد تکلیف پرتابی کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی تاثیر معنادار داشت. به طوری که ذهن آگاهی تاثیر معنادارتری داشت. در نتیجه می توان توصیه کرد معلمان، درمانگرها و خانواده ها این تمرینات را به عنوان روشی ساده، کم هزینه و بدون پیامد منفی در کنار سایر روش های درمانی و آموزشی برای بهبود حافظه کاری فضایی و مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی مورد توجه قرار دهند.