بررسی عددی و تجربی ظرفیت تحمل تنش اتصال گوشه ای L شکل تقویت شده با نبشی در صندلی چوبی زیر بار کشش قطری

اتصالات از اجزای مهم هر سازه هستند و استحکام آنها تضمین کننده استحکام سازه است. روش های متفاوتی برای تقویت اتصالات مبلمان وجود دارد که با توجه به موقعیت و شکل اتصال از آنها استفاده می شود. یکی از روش های تقویت اتصالات گوشه ای، استفاده از نبشی چوبی است. در این پژوهش تاثیر جنس و حالت فیزیکی نبشی چوبی بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال L شکل زیر بار کشش قطری بررسی شده است. به این منظور اتصال های L شکل با گونه راش با اتصال کام و زبانه ساخته شدند. برای تقویت اتصال ها از نبشی با گونه راش و صنوبر استفاده شد. نبشی برای گونه راش در سه سطح (بدون شیار، با شیار 5/0 و 1 سانتی متر) و برای گونه صنوبر در دو سطح (بدون شیار و شیار 1 سانتی متر) به عنوان متغیر انتخاب شد. از اتصال بدون نبشی برای مقایسه استفاده شد. براساس نتایج تجربی، استفاده از نبشی تاثیر معنی داری بر ظرفیت تحمل تنش اتصال داشته است. اختلاف معنی داری بین جنس گونه نبشی مشاهده نشد. بیشترین ظرفیت تحمل تنش اتصال مربوط به اتصال تقویت شده با نبشی از گونه صنوبر و شیار 1 سانتی متر به میزان 3/30 مگاپاسکال و کمترین ظرفیت تحمل تنش مربوط به تیمار شاهد به میزان 06/6 مگاپاسکال بود. نتایج تحلیل عددی نشان داد که بیشینه تنش در اتصال های تقویت شده با نبشی در ناحیه شیار اعضای اتصال و همچنین خط چسب نبشی بوده است که این تمرکز تنش سبب شکست اتصال در این نقاط شده است.