بررسی رابطه ی بین گروه های غذایی و دریافت درشت مغذی ها و ریزمغذی ها با افزایش ریسک PCOS در زنان 20-40 ساله مراجعه کننده به بیمارستان صارم شهر تهران

سندرم تخمدان پلی کیستیک شایع ترین اختلال آندوکرینی و علت عمده ناباروری در خانم های سنین باروری است. با توجه به اهمیت این بیماری بر روی سلامت و کیفیت زندگی زنان، پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین گروه های غذایی و وضعیت تغذیه ای بر افزایش ریسک PCOS در زنان 20-40 ساله مراجعه کننده به بیمارستان صارم شهر تهران انجام شد.

این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 57 فرد بیمار مبتلا به  PCOSو 58 فرد سالم انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک بیماران، فعالیت فیزیکی و بسامد خوراک استفاده شد. همچنین نمایه های تن سنجی اندازه گیری گردید. جهت محاسبه گروه های غذایی دریافتی در این تحقیق اقلام غذایی به 16 گروه تقسیم گردید. سپس اقلام به دست آمده بر اساس وضعیت نرمال بودن یا نبودن اطلاعات به دست آمده در دو گروه امن و ناامن غذایی با استفاده از آزمون های آماری مناسب برای هریک از حالت های فوق موردبررسی قرار گرفتند. درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSSنسخه 24 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

میانگین سن افراد مبتلا به PCOS 29/86±5/01 و افراد سالم 32/12±4/92 سال بود. نتایج نشان داد، میزان وزن، دور کمر، دور باسن، نسبت دور کمر به دور باسن، دور مچ، قد به دور مچ و درصد چربی در بیماران مبتلا به  PCOSبا افراد سالم تفاوت معنی دار داشت (P<0.05).  همچنین میزان انرژی مصرفی، پروتیین، EPA، DHA، سدیم، پتاسیم، ویتامین ب 1، ب 2، ب 3، ب 6، ب 12، فسفر، منیزیم، روی، مس، سلنیوم، فیبر تام، فیبر خام و گلوکز نیز در بیماران مبتلا بهPCOS  نسبت به افراد سالم تفاوت معنی داری داشت (P<0.05).

بحث و نتیجه گیری:

 نمایه های تن سنجی در بیماران مبتلا به  PCOSبیشتر از افراد سالم بود. همچنین دریافت برخی از درشت و ریزمغذی ها در بیماران مبتلا به  PCOSنسبت به افراد سالم بیشتر بود. بااین حال، در میزان دریافت هیچ یک از اقلام 16 گانه مواد غذایی روزانه بین دو گروه و با ابتلا به PCOS ازلحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.