بررسی لکه های زیستگاهی خرس سیاه بلوچی (Ursus thibetanus gedrosianus) با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین (مطالعه موردی: مناطق بحر آسمان و زریاب استان کرمان)
تحلیل زیستگاه با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین می تواند در راستای مدیریت بهتر زیستگاه کارآمد باشد. خرس سیاه بلوچی به عنوان زیرگونه درخطر انقراض در مناطق بحر آسمان و زریاب استان کرمان پراکندگی دارد. هدف از این مطالعه مدل سازی پراکنش گونه و ارزیابی کیفیت لکه های زیستگاهی با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین است. مدل سازی پراکنش با استفاده از رویکرد اجماع (Ensemble)، حاصل از تلفیق مدل های فقط حضور و حضور/ شبه عدم حضور در نرم افزار ModEco انجام گرفت. روی مدل اجماع از حد آستانه (True Skill Statistics, TSS) استفاده شد و لکه های زیستگاهی با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین تحلیل شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که گستره پراکنش، فراتر از مرز مناطق حفاظت شده موردمطالعه است و متغیرهای مرتبط با رطوبت بیشترین تاثیر را بر روی حضور گونه داشتند. بر پایه تحلیل سنجه ها، لکه های زیستگاهی در پناهگاه حیات وحش زریاب از پیوستگی بالاتر و حاشیه کمتری نسبت به منطقه حفاظت شده بحر آسمان برخوردار هستند. در منطقه حفاظت شده بحر آسمان تعداد لکه های زیستگاهی بیشتر بوده و عدم پیوستگی لکه ها منجر به شکل گیری حاشیه شده است. نتایج این مطالعه می تواند در راستای مدیریت لکه های زیستگاهی این گونه درخطر انقراض مورد استفاده قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.