ارزیابی اثر اشعه ماورای بنفش بر میزان شمارش کلی میکروب های آب سیب، آب انگور و آب پرتقال در زمان های مختلف تابش

آب میوه یکی از بهترین نوشیدنی هایی است که بخش عمده ای از نیاز های بدن به ویتامین ها را تامین نموده و منبعی مناسب برای جبران آب هدر رفته به حساب می آید، اما در صورت عدم رعایت استاندارد های بهداشتی به عنوان منابع بالقوه آلودگی به حساب می آید. هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر اشعه ماورای بنفش بر بار میکروبی آب سیب، انگور و پرتقال در زما ن های تابش است.

500 میلی لیتر آبمیوه شامل آب سیب، انگور و پرتقال طبیعی به صورت تصادفی از مراکز عرضه آب میوه در شهرستان شهرکرد تهیه شد و سپس آب میوه ها جهت انجام آزمایش از دستگاه UV (ساخت شرکت پارس یووی مدل 1X) عبود داده شد. روش سنجش بار میکروبی مطابق با استاندارد 4207 سازمان ملی استاندارد ایران و با استفاده از روش سریال دایلوشن انجام گرفت و رقت های 4 و 3 لوله ای آماده شد. سپس در تیمارهای صفر، 30، 60 و 120 ثانیه ای مورد تابش قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز آماری قرار گرفت و از روش آنوای یکطرفه برای ارزیابی داده ها استفاده گردید.

بر اساس آنالیز آماری داده ها مشخص شد که بیشترین میزان کشندگی مربوط به زمان 120 ثانیه ای در هر سه نوع آب میوه بوده و رابطه معنی داری بین مدت زمان مورد تابش UV و کاهش بارمیکروبی در آب میوه ها بوده است.

با توجه آنالیزهای به دست آمده از تاثیر روش UV بر میزان کاهش بارمیکروبی آب میوه ها، می توان گفت که این روش چنانچه به صورت موثر به مایعات تابیده شود، می تواند تاثیر معنی داری بر کاهش آلودگی های باکتریایی داشته باشد.