واکاوی مفهومی فراغت و سرگرمی از دیدگاه اسلامی

سرگرمی مدرن، سنتی و اسلامی دارای نقاط اشتراک و افتراقی هستند که باید مرز آنها با هم هویدا شود تا بتوان احکام اسلامی پیرامون آن را دریافت. پژوهش پیش رو با روش توصیفی تحلیلی، در پی روشن ساختن پنداره های فراغت و سرگرمی از دیدگاه اسلامی است.از دیدگاه اسلامی در پنداره ی سرگرمی حالت نفسانی و گذران اوقات فراغت وجود دارد که به گونه ای اختیاری (فعالانه یا منفعلانه) بدون شانیت انتفاع بردن صورت می گیرد و ازآنجاکه انسان تا زمانی که عقل و اختیار و آگاهی و قدرت داشته باشد، مسیولیت نیز دارد، سرگرمی بایسته ی رهایی از وظایف اساسی خانوادگی، فرهنگی، اجتماعی و مذهبی انسان نیست. در بن مایه های اسلامی برخی واژه ها مانند لهو و لعب با سرگرمی قرابت مفهومی دارند. در فرهنگ وحیانی لهو مولفه های مفهومی سرگرمی را دارد؛ افزون بر آنکه به خودی خو امر ناروایی نیست. لعب نیز دربرگیرنده ی برخی عناصر مفهومی سرگرمی است و از دیدگاه اسلامی لعب به خودی خود نکوهیده نیست. پنداره ی لغو؛ اما به خودی خود دارای بار مفهومی منفی بوده، سرگرمی ناروا از مصادیق آن به شمار می آید