واکاوی مفهوم مسئولیت اجتماعی دیجیتال: بررسی عملکرد کسب و کارهای ایرانی

هدف:

 با نفوذ فناوری های دیجیتال در دنیای امروز، درک مسیولیت اجتماعی شرکت ها در فضای جدید کسب و کار، دشوارتر از قبل شده است، در همین راستا پژوهش حاضر با هدف درک مفهوم مسیولیت اجتماعی دیجیتال و وضعیت به کارگیری آن توسط کسب وکارهای دیجیتالی کشور صورت گرفته است.

روش شناسی:

 روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر رویکرد یک تحقیق آمیخته اکتشافی است. در بخش کیفی، روش فراترکیب با استفاده از روش سندلوسکی و باروسو (2007) انجام شد، به این منظور 25 مقاله طی سال های 2000-2022 شرایط ورود به مطالعه را پیدا کرد. در بخش کمی کسب وکارهای منتخب در زمینه بهره گیری از کدهای مسیولیت اجتماعی دیجیتال در کسب وکار خود، با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی بررسی شدند.

براساس نتایج فراترکیب، مفهوم مسیولیت اجتماعی دیجیتال در 6 مقوله اصلی «فعالیت های بشردوستانه در فضای دیجیتال»، «فعالیت های اجتماعی در فضای دیجیتال»، «فعالیت های زیست محیطی در فضای دیجیتال»، «محتوای مسیولانه در فضای دیجیتال»، «روابط مسیولانه با مشتریان در فضای دیجیتال» و «عملکرد مسیولانه کسبوکار» تبیین کرد. یافته های تحلیل محتوای کمی نشان داد مقوله های مشارکت در فعالیت های داوطلبانه دارای بیشترین فراوانی و کنش گری در فضای مجازی دارای کم ترین فراوانی بود.

با تغییرات در محیط کسب وکارها و حرکت به سمت تحول دیجیتال، کسب وکارها نیازمند تغییر جهت از فعالیت های مسیولیت اجتماعی سنتی (آفلاین) به سمت فعالیت های مسیولیت اجتماعی از طریق بسترهای دیجیتالی هستند. به این منظور شرکت ها باید به الزامات مسیولیت اجتماعی دیجیتال توجه کنند.