ارتباط پلی مورفیسم ناحیه پروموتر (rs1800896) (-1082 A/G) ژن IL10 انسانی با بیماری پسوریازیس ولگاریس در غرب مازندران و شرق گیلان با استفاده از تکنیک ARMS-PCR

پسوریازیس، نوعی بیماری مزمن التهابی پوستی چند عاملی و با زمینه ایمونوژنتیکی است که در بین جمعیت ها و قومیت های مختلف شیوع دارد. اینترلوکین 10 یک سایتوکاین ضد التهابی است که توسط منوسیت ها، لنفوسیت ها و سایر سلول ها تولید می شود. چندین مطالعه که به بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم rs1800896 ژن اینترلوکین 10 و حساسیت پذیری به بیماری پسوریازیس پرداخته اند، نتایج ضدو نقیضی را نشان دادند؛ بنابراین هدف مطالعه اخیر، بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم -1082G/A ژن IL-10 و پسوریازیس در شمال ایران می باشد.

در این مطالعه مورد-شاهدی، تعداد 50 نمونه خون تام افراد مبتلا به پسوریازیس در غرب مازندران و شرق گیلان که بیماری آنان توسط پزشک متخصص تایید شده بود و نیز تعداد 35 نمونه خون تام افراد سالم به عنوان گروه کنترل که تمام شرایط گروه کنترل را دارا بودند، از آزمایشگاه های مناطق ذکر شده جمع آوری گردید. بعد از استخراج DNA نمونه ها، به کمک روش ARMS-PCR، ارتباط بین ژنوتیپ های AA، AG و GG در ژن IL-10 با احتمال ابتلا به پسوریازیس تعیین شد. به منظور تایید صحت انجام کار از تکنیک تعیین توالی استفاده شد. معنی دار بودن تفاوت در فراوانی آللی و ژنوتیپی بین دو گروه با آزمون مربع کای دو بررسی گردید. به منظور حذف اثر عوامل مداخله گر احتمالی از آزمون رگرسیون لجیستیک استفاده شد و Odds Ratio در محدوده اطمینان (95%) CI محاسبه گردید. 05/0˂p به عنوان مقدار سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

یافته ها : 

نتایج حاصله نشان داد تفاوت معناداری در میزان بروز این آلل ها بین دو گروه مورد مطالعه وجود دارد، بطوریکه آلل G در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر از افراد سالم می باشد و از نظر ژنوتیپی، ژنوتیپ GG در افراد مبتلا به پسوریازیس در مقایسه با افراد سالم بیشتر است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت، ارتباط معناداری بین پلی مورفیسم rs 1800896 ژن اینترلوکین 10 و استعداد ابتلا به بیماری پسوریازیس در غرب مازندران و شرق گیلان وجود دارد.

نتیجه گیری: 

پیشنهاد می شود برای حصول اطمینان بیشتر و نتایج قابل تعمیم، بررسی در مناطق مختلف ایران و با جامعه آماری تا حد ممکن بالاتر و نیز بر روی تمام پلی مورفیسم های این ژن انجام شود.