ارزیابی فناوری سنجش از دور در برآورد تبخیر- تعرق گیاه یونجه با استفاده از داده های تبخیر- تعرق برآورد شده توسط لایسیمتر در استان های البرز و چهارمحال و بختیاری

به دلیل برخی مشکلات در استفاده از لایسیمتر برای برآورد تبخیر- تعرق، مانند هزینه های فراوان، زمان بر بودن و تعمیم داده ها به سطح وسیعی از مزرعه، فناوری سنجش از دور برای این منظور در کانون توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف برآورد تبخیر- تعرق گیاه یونجه با استفاده از تصاویر ماهواره ای و مقایسه و صحت سنجی آن ها با داده های برآورد شده از لایسیمتر، در طول سه سال زراعی (1399-1396)، در دو استان البرز و چهارمحال و بختیاری اجرا شد. در این پروژه مقدار تبخیر- تعرق یونجه در طول دوره رشد به دو روش استفاده از ماهواره لندست8 در قالب الگوریتم سبال و استفاده از لایسیمتر زهکش دار برآورد و نتایج مقایسه شد. چون تصاویر ماهواره ای تبخیر- تعرق گیاهان را در شرایط واقعی و لایسیمترها تبخیر- تعرق را در شرایط استاندارد ارایه می دهند، برای جلوگیری از ورود خطا، در این پروژه، تبخیر- تعرق پیکسل های سرد که دارای شرایط استاندارد هستند استفاده شد. میانگین مقدار نیاز خالص آب آبیاری یونجه در دو استان البرز و چهارمحال و بختیاری توسط لایسیمتر زهکش دار به ترتیب 1383 و 1087 میلی متر به دست آمد. تبخیر- تعرق به دست آمده از ماهواره و لایسیمتر در هر دو استان نشان از همبستگی نسبتا مناسب بین تبخیر- تعرق حاصل از لایسیمتر و ماهواره داشت. در استان البرز و استان چهارمحال و بختیاری ضریب تبیین (R2) به ترتیب 0/73 و 0/76 حاصل شد. افزون بر این، پراکندگی داده های این دو روش نسبت به میانگین کم بود و مقدار تبخیر- تعرق برآورد شده توسط لایسیمتر بیشتر از مقدار تبخیر- تعرق برآورد شده توسط ماهواره بود. در مجموع با توجه به مزایای فراوانی که ماهواره در برآورد تبخیر- تعرق دارد، از جمله ساده و ارزان بودن و دربر گرفتن سطح وسیعی از مزرعه، توصیه می شود از این فناوری برای برآورد آب مصرفی گیاهان زراعی استفاده شود.