مقایسه دو روش رنگ آمیزی غضروف و استخوان بر اساس کاربرد و عدم کاربرد اسید برای مطالعه تکوین اولیه سیم معمولی (Abramis brama)

زمینه و اهداف:

 روش مرسوم برای رنگ آمیزی غضروف و استخوان در مهره داران استفاده از آلسیان بلو و آلیزارین رد می باشد. در پایه ترکیبات محلول آلسیان بلو از اسید استفاده می شود که امکان تمایز هرچه بیشتر بافت های رنگ شده را فراهم می کند. ولی مشکل اینجاست که در صورت استفاده از اسید، بخشی از یون های استخوانی حذف شده و نتایج را با خطا مواجه می سازد. بنابراین پژوهش حاضر به مقایسه دو دستورالعمل کاربرد و عدم کاربرد اسید برای رنگ آمیزی غضروف و استخوان در بچه ماهی درحال تکوین سیم معمولی برای ارایه راهکار در مطالعاتی آتی پرداخت.

برای رنگ آمیزی از دو روش پایه اسیدی (اسید استیک) و غیر اسیدی بر اساس محلول های آلسیان بلو و آلیزارین رد طی مراحل آبدهی، رنگ آمیزی غضروف و استخوان، خنثی سازی، آب دهی، هضم پروتیین، رنگبری، شستشوی نهایی و آبگیری و شفاف سازی استفاده شد.

نتایج و جمع بندی:

 براساس نتایج می توان بیان داشت که در مطالعات تکوین اولیه ماهیان استخوانی استفاده از روش رنگ آمیزی غضروف و استخوان بر پایه عدم استفاده از اسید مناسب تر از روش بر پایه استفاده از اسید می باشد چرا که این روش در دوره اولیه تکاملی که بخش های مختلف لارو ماهیان در حال شکل گیری به درک تسلسل و الگوی تغییرات با دقت بیشتری کمک می نماید.