تاثیر عصاره ی ماکروجلبک سبز و قهوه ای بر بهبود رشد و ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه ریحان (Ocimum basilicum)

یکی از روش های کاهش مصرف کود شیمیایی بدون آسیب به تغذیه گیاه و افزایش جذب مواد مغذی در محصولات، استفاده از محرک های زیستی است. عصاره ی جلبک دریایی ازجمله محرک های زیستی گیاهی است که به دلیل داشتن پتانسیل برای بهبود کارایی استفاده از مواد مغذی، مقاومت در برابر فاکتورهای تنش زا و کیفیت محصول در سیستم های کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق اثر عصاره ی آبی ماکروجلبک سبز (Ulva flexuosa) و قهوه ای (Padina) در پنج سطح (رقت های 0، 5، 10، 20 و 40 درصد) و همچنین کود شیمیایی NPK در دو سطح (غلظت 0 و 625/0 میلی گرم بر میلی لیتر) بر رشد گیاه ریحان به مدت 45 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر عصاره جلبک قهوه ای بر جوانه زنی چشمگیرتر بود؛ درحالی که رقت 5 درصد جلبک سبز باعث افزایش طول ریشه گیاه شد. تیمار با هر دو عصاره ماکروجلبکی موجب بهبود پارامترهای بیوشیمیایی گردید. بیشترین اثر معنی دار عصاره جلبک قهوه ای بر میزان کلروفیل، کاروتنویید و آنتوسیانین در رقت 20 درصد و بیشترین اثر معنی دار آن بر میزان فلاونویید، فنل کل و قدرت احیاکنندگی در رقت 10 درصد مشاهده شد.