بررسی ارتباط بین انس با قرآن و میزان بروز رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی همدان و تبریز در سال 1401

دوارن دانشجویی از حساس ترین مراحل زندگی افراد می باشد که در عین حال می تواند مستعد برخی آسیب های رفتاری، هچون رفتار های پرخطر، نیز باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین  انس با قرآن کریم و میزان بروز رفتار های پر خطر در میان دانشجویان انجام گردید.

مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی و تحلیلی از نوع همبستگی و مقطعی می باشد. جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز می باشند که جمعیت نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی انتخاب گردید. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل: مقیاس سنجش انس با قرآن و نیز مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری درصد و فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد، اسمیرنوف-گلموگروف برای نرمال بودن داده ها، آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و همبستگی پیرسون استفاده گردید. تمامی تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام گردید.

یافته ها: 

تعداد 690 دانشجو وارد مطالعه گردیدند (50 درصد مرد). نتایج تحلیل آماری نشان داد که انس با قرآن کریم تاثیر قابل توجه و معنا داری را بر کاهش میزان بروز رفتار های پرخطر سبب می گردد. این تاثیر در تمامی ابعاد رفتار های پر خطر شامل: رانندگی خطرناک، خشونت، سیگار کشیدن، رفتار جنسی ناایمن، مصرف الکل و مواد مخدر و دارو های روان گردان مشاهده گردید (P>0/05).

باتوجه به تاثیر مطلوب انس با قرآن کریم بر رفتار های پرخطر،  کاهش این رفتار ها در هر یک از ابعاد آن، نیازمند تقویت و بهبود انس با قرآن می باشد. لذا در این راستا برنامه ریزی های کوتاه مدت و درازمدت و اجرای برنامه های گوناگون آموزشی و ترویج قرآن و انس با آن در سطح خرد و کلان و در رده های گوناگون سنی، به ویژه دانشجویان، ضروری است.