تلفیق سن شکارگر Deraeocoris lutescens با برخی آفت کش های رایج و مواد شیمیایی مشتق شده از گیاهان جهت مدیریت Aphis fabae

شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli یکی از مهمترین آفات محصولات زراعی در سرتاسر جهان است. سن شکارگر Deraeocoris lutescens (Schilling) (Hemiptera: Miridae)، جایگاه ممتازی در کنترل بیولوژیکی شته هایی از قبیل شته سیاه باقلا دارد. روش دیگر برای کنترل شته ها استفاده از حشره کش ها و مواد شیمیایی مشتق شده از گیاهان است. در دهه های اخیر در جوامع رو به رشد، گرایش به مصرف هر چه کمتر سموم شیمیایی و استفاده از مشتقات گیاهی به عنوان جایگزین سموم مصنوعی بوده است. مدیریت تلفیقی آفات (IPM)  یک رویکرد بر اساس زیست بوم برای تولید و حفاظت محصول است که ترکیبی از استراتژی های مختلف مدیریت و شیوه ها برای رشد محصولات سالم با به حداقل رساندن استفاده از آفت کش ها است. در این پژوهش، تلفیق Deraeocoris lutescens (سنین پورگی اول و پنجم) با عصاره های گیاهی اسپند (Peganum harmala) و زیتون تلخ (Melia azedarach) و دو آفتکش تجاری (پیریمیکارب و آبامکتین) برای کنترل شته سیاه باقلا (1-2 و 5-6 روزه) بررسی شده است. و همچنین اثرات ترکیبات اخیر روی دشمن طبیعی مورد مطالعه قرار گرفته است. از میان تیمارهای مختلف، تیمار تلفیق پوره سن پنجم دشمن طبیعی با عصاره ی Peganum harmala، روی شته های (1-2 روزه) بیشترین میزان مرگ و میر را داشت (60/0±33/95 درصد). همچنین  تیمار تلفیق پوره سن پنجم دشمن طبیعی با پیریمیکارب، بیشترین اثر را در کنترل شته های (5-6 روزه) دارا بود (71/0±00/94 درصد).