مدل ساختاری رابطه میان هویت اجتماعی و عدالت آموزشی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی در معلمان

هدف پژوهش حاضر ارایه مدل ساختاری رابطه میان هویت اجتماعی و عدالت آموزشی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی در معلمان مقطع ابتدایی بوده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه معلمان مقطع ابتدایی شهر بهشهر در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 143 نفر بوده است. تعداد 104 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه هویت اجتماعی (صفاری نیا و روشن، 1390)، عدالت آموزشی (گل پرور، 1389ب) و رفتار شهروندی سازمانی (کانوفسکی و اورگان، 1996) استفاده شده است. پایایی آنها با محاسبه فرمول آلفای کرونباخ برای هر یک به ترتیب برابر 0/80، 0/81 و 0/83 به دست آمد. به منظور تحلیل داده های حاصله، از مدل یابی معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزیی و نرم افزار آماری پی ال اس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که میان هویت اجتماعی و رفتار شهروندی سازمانی با عدالت آموزشی معلمان رابطه ای معنادار وجود دارد و مقدار 48/3 درصد از رفتار شهروندی سازمانی و 72/9 درصد از عدالت آموزشی با هویت اجتماعی تبیین می شود و متغیر رفتار شهروندی سازمانی اثر میانجی بر رابطه میان هویت اجتماعی و عدالت آموزشی دارد. همچنین شاخصهای برازندگی مدل حاکی از آن است که مدل ارایه شده از برازشی مناسب برخوردار است.