بهبود جوانه زنی بذر ذرت شیرین (Zea mays var. saccharata) با پوشش دهی بذر

با وجود صفات مطلوب کیفی ذرت شیرین، کشت این گیاه به جهت ضعف برخی ویژگی های جوانه زنی، بنیه ضعیف، چروکیده گی بذر و استقرار ضعیف گیاهچه در خاک محدود می باشد، استفاده از ترکیبات معدنی در پوشش دهی بذر می تواند شاخص های جوانه زنی، ویژگی های گیاهچه ای و فیزیکی بذر ذرت شیرین را بهبود دهد. برای بهبود کارایی بذر ذرت شیرین با استفاده از پوشش دهی بذر، پژوهشی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1397 به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار 25 بذری اجرا شد. عامل اول شامل غلظت محلول های کیتوزان (صفر -اسید استیک 3/0 درصد، 5/0 و 75/0 درصد) ، عامل دوم صمغ عربی (صفر -آب مقطر و 4/0 درصد) و عامل سوم ترکیب پوششیV10K2.5P5 (ورمی کولیت (V) با نسبت وزنی 10 برابر وزن بذر، کایولن (K) با نسبت وزنی 5/2 برابر وزن بذر و پرلیت (P) با نسبت وزنی 5 برابر وزن بذر) و عدم وجود ترکیب پوششی بود. نتایج اثر برهمکنش صمغ عربی و ترکیب پوششی در سطح کیتوزان 5/0 درصد نشان داد که بیشترین شاخص طولی بنیه گیاهچه (24/183) مربوط به تیمار پوششی صمغ عربی 4/0 درصد و ترکیب پوششی V10K2.5P5 بود که با کمترین شاخص طولی بنیه گیاهچه (70/85) از تیمار پوششی صمغ عربی 4/0 درصد و عدم وجود ترکیب پوششی اختلاف معنی داری نشان داد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که تیمار پوششی کیتوزان 5/0 درصد+ ترکیب پوششی V10K2.5P5+ صمغ عربی 4/0 درصد در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایش اثر بخشی بیشتری بر روی شاخص های جوانه زنی و ویژگی های بذر ذرت شیرین داشت.