رابطه توانمندسازی نیروی انسانی با بهره وری سازمانی بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود

یکی از مهم ترین منابع تولید در سازمان ها منابع انسانی در صنعت مربوطه هستند که توانمندسازی آنان امروزه یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران و سیاستگذاران است و توجه به نقش و عملکرد صحیح این منبع عظیم می تواند راهگشای بسیاری از چالش های سازمانی باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه توانمندسازی نیروی انسانی با بهره وری سازمانی در بیمارستان امام حسین شاهرود می باشد.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر مطالعه ای کاربردی و توصیفی - تحلیلی بوده و بصورت پیمایشی اجرا شده است که اطلاعات آن در شش ماهه اول سال 1397 جمع آوری گردیده است. با توجه به موضوع تحقیق که به بررسی رابطه بین متغیرها می پردازد، تحقیق از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری کلیه کارمندان بیمارستان شاهرود بودند، که با توجه به فرمول کوکران، حجم نمونه آماری 153 نفر محاسبه شد که بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. هم چنین پرسشنامه استاندارد توانمندسازی نیروی انسانی کارکنان اسپریتزر و بهره وری سازمانی (بنتیس، 1997) و نرم افزار SPSS24 مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها: 

نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن با توجه به ضریب همبستگی 0/69 نشان داد بین توانمندسازی سازمانی در بهره وری سازمان با خطای کمتر از %5 ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.

با توجه به وجود رابطه معنی دار میان توانمندسازی سازمانی و بهره وری سازمان بنظر می رسد مدیران بیمارستان مورد مطالعه، با تمرکز و اجرای برنامه های مدون توانمندسازی در ابعاد سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری بتوانند به بهره وری بیشتری در بیمارستان دست یابند.