تاثیر مکمل سلنیت سدیم در جیره غذایی بر عملکرد و فراسنجه های خون شناسی تاس ماهی سیبری (Acipenser Baerii) جوان

سلنیوم یکی از عناصر کم‏ مقدار ضروری برای حفظ سلامت ماهیان است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سلنیت سدیم بر بقا، رشد و برخی ویژگی‏ های خون شناسی مرتبط با گلبول‏ های قرمز تاس ماهی سیبری جوان پرداخته است. تعداد 300 قطعه تاس ماهی سیبری (میانگین وزن اولیه 0/5±10/0 گرم) به طور کاملا تصادفی در پنج تیمار و هشت هفته با سطوح ‏ صفر (شاهد)، 0/2، 0/4، 0/8 و 1/6 میلی گرم سلنیت سدیم به ازای هر کیلوگرم جیره غذایی تغذیه شدند افزودن سلنیت سدیم به شکل معنی ‏داری وزن نهایی و نرخ رشد روزانه را افزایش داده و به ترتیب به مقادیر 0/68±25/63 گرم و 22/07±1/0درصد روزانه در ماهیانی رساند که با جیره حاوی 1/6 میلی‏گرم سلنیت سدیم تغذیه شده بودند (0/05>P). ضریب تبدیل غذایی نیز پس از هشت هفته تغذیه ماهیان با سلنیت سدیم به شکل معنی‎داری کاهش یافته و به 79/10±1/0در ماهیانی رسید که با 1/6میلی‏ گرم در هر کیلوگرم جیره غذایی تغذیه شده بودند (0/05>P). همچنین افزودن 0/8میلی‏ گرم در کیلوگرم و بالاتر سلنیت سدیم در جیره غذایی به شکل معنی‏ داری میزان هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد گلبول‏ های قرمز ماهیان را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد (0/05>P). افزایش معنی ‏داری نیز در غلظت متوسط هموگلوبین و غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی ماهیان تغذیه نموده با 0/8میلی ‏گرم سلنیت سدیم در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده شد (0/05>P). یافته های پژوهش حاضر در مجموع نشان داد مقدار 1/6میلی‏ گرم سلنیت سدیم در کیلوگرم جیره غذایی به عنوان بهترین سطح در زمانی معرفی می‏ شود که رشد تاس ماهی سیبری مدنظر باشد، در حالی که مقدار 0/8 میلی‏ گرم سلنیت سدیم در هر کیلوگرم جیره غذایی می ‏تواند بهترین پاسخ در سنتز فراسنجه‏ های خونی را ارایه نماید.