بررسی تاثیر ساختار کالبدی بافت تاریخی بوشهر بر حضورپذیری ساکنان با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی

فقدان زندگی اجتماعی و تعامل افراد مختلف با هم مشکلات زیادی را ایجاد می کند که پیشرفت نکردن افراد، و درنتیجه، توسعه نیافتن جامعه را در پی دارد؛ بنابراین اهمیت حضورپذیری هرچه بیشتر و بهتر مردم در سطح جوامع امروزی و همچنین برقراری تعاملات اجتماعی در سطح کیفیت زندگی مردم کاملا ملموس است. با توجه به اینکه امروزه ابعاد زندگی اجتماعی انسان نادیده گرفته می شود و در گذشته بعد اجتماعی انسان و اجتماع پذیری شهرها بیشتر در نظر بوده است؛ ازاین رو مقاله حاضر، با هدف بازشناسی و واکاوی راهکارهای موثر در ایجاد و تقویت اجتماع پذیری در کالبد شهرهای تاریخی موفق در این زمینه، در راستای به کارگیری آن راهکارها در شهرسازی و معماری امروزی نگاشته شده است. بر همین اساس بافت تاریخی شهر بوشهر، که از نمونه های موفق در حضورپذیری مردم با وجود فرهنگ ها و مذاهب مختلف بوده است، به منظور بررسی در این پژوهش انتخاب گردید. تحقیق حاضر با به کارگیری ترکیبی از روش کیفی و کمی به صورت توصیفی  تحلیلی انجام گرفته است. ساختار پژوهش در دو بخش تنظیم شد: بخش مبانی نظری به صورت کیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای برای استخراج مولفه های مدل و بخش میدانی با روش کمی با استفاده از پرسش نامه و آزمون مدل با استفاده از روش آزمون دوجمله ای در نرم افزار SPSS و تحلیل عاملی تاییدی نظرات کاربران در نرم افزار لیزرل. بر اساس یافته های تحقیق، روایی مدل مفهومی با روش روایی سازه همگرا و پایایی آن با روش پایایی مرکب به تایید رسید. برازش مدل پیشنهادی تحلیل عاملی تاییدی بر اساس بارهای عاملی (5 جزء کالبد بافت تاریخی بوشهر شامل میدان، میدانچه، خیابان، پیاده روها و گذرهای ساحلی، کوچه ها، و 4 شاخص موثر بر اجتماع پذیری شامل آسایش محیطی، امنیت، رفاه، تنوع، و جذابیت)، مقادیر t، RMSEA، RMR، P-value، GFI، AGFI، و... در سطح اطمینان 95٪ به تایید رسید. بنابر نتایج مدل استخراج شده و مولفه های آن در سنجش میزان اجتماع پذیری در کالبد بافت تاریخی بوشهر تاثیرگذار است و در میان مولفه ها نیز شاخص رفاه و تنوع و جذابیت در فضای میدان بالاترین اولویت را از نظر کاربران دارد.